Çocukluğumda mandalinayı portakalın çocuğu sanırdım.

Çocukluğumda mandalinayı portakalın çocuğu sanırdım. Ve hep portakaldan sonra yerdim; 🍊 #Portakal evlat acısı çekmesin diyerek 😉 O zamanlardan belliymiş 😬(Bağlanma kuramı çalışıp, günün birinde bu kuramla ilgili çalışmalar yapacağım). Ben şefkatle sempatik duyguları karışık yaşamışım. Hayatımızda her Sabah uyandığımızda içimizde bir duygu vardır, bulunmalı. Hadi kendimize soralım Bende ne eksik ?? Hayatıma dokunmam için ne arıyorum ? Birşey yaparken, bir yere giderken sorun kendinize, ne hissediyorum ? Bu duygu hayatımda neye dokunuyor ?? Severek mi öfkeyle mi yapıyorum ? Kendinizle kavga etmeyin, kendinizi duyun, duygunuzu dinleyin ☺️🙏Canım annemi ve hayatımıza dokunan tüm anneleri burdan selamlıyor, sevgiyle ellerinizden öpüyorum 😗

Yorum Yap