Gün batımında kendime hep manzaraya karşı sorarım, “Günün sonunda kendine ne demek istersin?”
-Acele kararlar veriyorsun, bir nefes boşluk bırakmıyorsun. -Neden hemen ilk ağzına geleni söyledin? -Sen gülümseyince onlar da gülümsüyor. -Hiçbir şey, sağlık hariç, o kadara da ciddiye alınacak şey değil, abartma.
Rüyalar kütüphanecisi her şeyi raflarına kaldırmaya başlamadan önce, o günün muhasebesini yapıyorum, Ortalığı önce o gelmeden ben düzenliyorum. Gün biterken aklından geçirdiklerin çok önemli. Onlar kayda geçecek gece boyu. Üşenmesi olmayan bir katip var kafamızın içinde. Efendim ister bilinçaltı de, ister bellek hafıza de, oturup kalem kalem yazıyor gün içinde olup bitenleri. Günün satır araları. Günün tercümesi gibi .. Ona az iş bırakmalı gün sonunda. Rahatça Yeni güne uyanmak için 😊